Oczyszczalnia ścieków w Starych Babicach wybudowana została w 1996 roku. Jej wydajność wynosiła wówczas 600 m3/d a jej praca opierała się na technologii SBR. W 2002 roku przeprowadzono rozbudowę i modernizację oczyszczalni w wyniku której przepustowość jej wzrosła do 1200 m3/d. Wybudowano budynek wielofunkcyjny z kratą schodkową, a technologia SBR została zastąpiona technologią osadu czynnego z wykorzystaniem reaktora przepływowego z komorami predenitryfikacji, defosfatacji, denitryfikacji i nitryfikacji oraz osadnikiem wtórnym. Powstały także komora stabilizacji i budynek odwadniania osadu a także III stopień oczyszczania polegający na zastosowaniu filtra DynaSand.
W 2006 roku przy dofinansowaniu ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach Zintegrowanego Programu Operacyjnego Rozwoju Regionalnego rozbudowano oczyszczalnię po raz drugi do przepustowości 3000 m3/d. W ramach tej modernizacji zastosowano rozwiązania znacznie poprawiające efektywną pracę oczyszczalni oraz pozwalające na utrzymanie parametrów dla ścieków oczyszczonych. Dobudowano m.in. drugi reaktor biologiczny, mało efektywny osadnik wtórny prostokątny zastąpiono dwoma osadnikami radialnymi, wyposażono oczyszczalnię także w nowoczesną prasę do odwadniania osadu, która znacznie poprawiła jakość osadu ściekowego, dając możliwości do jego rolniczego wykorzystania.
Dzięki dofinansowaniu ze środków Funduszu Spójności U.E w 2015 roku zakończono trzecią rozbudowę oczyszczalni ścieków, dzięki której zwiększyła ona swoją przepustowość do 6000 m3/d.
PROCES OCZYSZCZANIA ŚCIEKÓW
Oczyszczalnia ścieków w Starych Babicach o przepustowości 6000 m3/d jest oczyszczalnią mechaniczno – biologiczną wykorzystującą technologię osadu czynnego. W grudniu 2015 roku zakończono rozbudowę, dzięki której oczyszczalnia ścieków zwiększyła wydajność z 3000 m3/d do 6000 m3/d.
Odbiornikiem ścieków oczyszczonych jest rów melioracyjny Z-7, znajdujący się w zlewni Kampinoskiego Parku Narodowego. Z tego względu oczyszczalnia ścieków w Starych Babicach musi spełniać bardzo restrykcyjne warunki dla parametrów ścieków oczyszczonych zwłaszcza pod względem zawartości substancji biogennych.
OCZYSZCZANIE MECHANICZNE
Proces mechanicznego oczyszczania prowadzony jest na dwóch równoległych ciągach po 3000 m3/d każdy. Ścieki ze wschodniej i centralnej części gminy dopływają grawitacyjnie do pompowni głównej ob.1 wyposażonej w kratę zgrubną stanowiącą pierwszy stopień separacji największych zanieczyszczeń ze ścieków. Pompownia wyposażona w trzy pompy zatapialne przetłacza ścieki do budynku wielofunkcyjnego ob.2 , gdzie zamontowane są dwie kraty schodkowe o prześwicie 3 mm wraz z praskami skratek oraz piaskownik pionowo – wirowy z separatorem piasku. Ścieki z zachodniej części gminy dopływają rurociągiem tłocznym ø355 mm z pompowni głównej „Koczargi” do komory rozprężnej znajdującej się na terenie oczyszczalni, skąd dopływają do pompowni głównej ob. 1.1 także wyposażonej w kratę zgrubną. Pompy zainstalowane w pompowni przetłaczają ścieki na drugi równoległy ciąg – do budynku wielofunkcyjnego ob. 2.1. Poprzez układ zasuw ścieki z obydwu pompowni mogą przepływać na dowolny ciąg oczyszczania mechanicznego. W budynku wielofunkcyjnym 2.1 zainstalowano dwie kraty taśmowo – hakowe wraz z prasopłuczką skratek oraz piaskownik wirowy z separatorem piasku. Skratki powstałe w wyniku separacji na kratach stałych zanieczyszczeń oraz piasek z piaskownika magazynowane są w budynkach w kontenerach i wywożone na składowisko odpadów. Po piaskownikach ścieki grawitacyjnie dopływają do zbiorników retencyjnych ścieków surowych, gdzie następuje uśrednienie ilościowe i jakościowe ścieków przed oczyszczaniem biologicznym. Ścieki dowożone przyjmowane są w zautomatyzowanym dwustanowiskowym punkcie zlewnym, zlokalizowanym w zamkniętym budynku zlewni ścieków dowożonych, wyposażonym w rozdrabniacz frezowy, moduł identyfikacji przewoźników oraz pomiar i rejestrację parametrów ścieków. Ścieki dowożone retencjonowane są w zhermetyzowanym zbiorniku ścieków dowożonych, wyposażonym w dwie pompy zatapialne oraz dwa mieszadła, skąd przepompowywane są do budynków wielofunkcyjnych.
OCZYSZCZANIE BIOLOGICZNE
W części biologicznej oczyszczania zastosowano technologię Biogradex, opartą na metodzie osadu czynnego nisko obciążonego z instalacją podciśnieniowego odgazowania osadu dzięki której proces w komorach osadu czynnego prowadzony jest przy stężeniu osadu 7-8 kg s.m./m3.
Ścieki po oczyszczaniu mechanicznym przepływają na dwa równoległe ciągi: reaktor biologiczny 5.1 oraz reaktor biologiczny 5.2. Rozdział ścieków oraz recyrkulacji na poszczególne ciągi przedstawia się następująco: reaktor biologiczny 5.1 – 25%, reaktor biologiczny 5.2 – 75%. W reaktorach biologicznych wydzielono komory osadu czynnego: komorę beztlenową (defosfatacji), niedotlenioną (denitryfikacji) i tlenową (nitryfikacji), dzięki czemu podczas oczyszczania następuje redukcja związków organicznych, azotu i fosforu. Ścieki z reaktorów biologicznych przepływają do wspólnej komory dodatkowej denitryfikacji a następnie do wieży próżniowego odgazowania osadu, gdzie mieszanina osadu czynnego poddawana jest odgazowaniu przed odprowadzeniem jej do osadników wtórnych. Po odgazowaniu oczyszczone ścieki dopływają do trzech osadników wtórnych radialnych, gdzie w procesie sedymentacji następuje oddzielenie ścieków oczyszczonych od osadu czynnego.
Ścieki po osadnikach dopływają do zbiornika retencyjnego ścieków oczyszczonych, skąd podawane są na dwa filtry: filtr piaskowy DynaSand o działaniu ciągłym oraz filtr pospieszny piaskowy. Dodatkowemu procesowi filtracji poddane jest około 50% odpływu.
Ścieki oczyszczone odpływają do rowu melioracyjnego Z-7.
GOPODARKA OSADOWA
W wyniku prowadzonego procesu oczyszczania ścieków towarzyszy zawsze powstawanie osadów ściekowych, które są definiowane, jako organiczno-mineralna faza stała, wyodrębniona ze ścieków. Osady ściekowe określane są również, jako mieszanina wód i części stałych oddzielonych od różnych rodzajów ścieków w wyniku procesów naturalnych bądź sztucznych. Osady ściekowe spełniają kryteria wynikające z definicji odpadów zawartej w ustawie z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach i zgodnie z rozporządzeniem Ministra Klimatu z dnia 2 stycznia 2020 r. w sprawie katalogu odpadów należy zaklasyfikować je do odpowiedniej grupy, podgrupy i rodzaju odpadów jako: 19 08 05 – ustabilizowane komunalne osady ściekowe. Ilość powstających osadów uzależniona jest od:• zawartości zanieczyszczeń w ściekach,
• technologii oczyszczania,
• sposobu przeróbki osadu w celu stabilizacji, zmniejszenia masy i objętości osadu,
• reagentów stosowanych w procesie oczyszczania ścieków i przeróbki osadów (wzrost ilości osadów nawet o 25-35%).
A zatem wytwarzanie komunalnych osadów ściekowych nie stanowi celu funkcjonowania oczyszczalni ścieków, jest to pozostałość po procesie oczyszczania ścieków, której posiadacz pozbywa się, a sposobem pozbycia się może być przekazanie „na zewnątrz” instalacji innemu posiadaczowi odpadów lub przetwarzanie we własnym zakresie przez ich wytwórcę.
• 65-70% częściowo odwodniony osad z komunalnej oczyszczalni ścieków.
• 35-30% wapno palone o bardzo wysokiej reaktywności w postaci sproszkowanej.
W wyniku egzotermicznych reakcji chemicznych oraz procesów fizycznych zachodzących pomiędzy precyzyjnie dawkowanym wapnem palonym a wodą z osadów ściekowych następuje zhigenizowanie osadu, odparowanie i częściowe związanie wody zawartej w osadzie, czego efektem jest hydrat wapnia wchodzący w skład gotowego produktu. W trakcie przebiegu procesu uzyskuje się produkt w postaci suchego proszku (mikrogranulatu) lub granulatu, zawierający makroskładniki pokarmowe dla roślin: azot, fosfor, potas, wapń i siarkę oraz mikroskładniki. Stosowanie ww. środka wytworzonego z osadów ściekowych reguluje ustawa z dnia 10 lipca 2007 r. o nawozach i nawożeniu oraz odpowiednie przepisy wykonawcze. Na podstawie tych regulacji Spółka uzyskała decyzję Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi Nr G-885/19 zezwalającą na wprowadzanie do obrotu organiczno-mineralnego środka poprawiającego własności gleby pn. FLORNIK.
ELIMINACJA ODORÓW
W celu eliminacji uciążliwości zapachowej obiekty i urządzenia powodujące największą emisję odorów zostały zhermetyzowane a powietrze zawierające uciążliwe zapachy zostało oczyszczone w filtrach odorów z zastosowaniem technologii fotokatalitycznego utleniania. Zbiorniki retencyjne ścieków dowożonych oraz ścieków surowych zostały przykryte laminatem poliestrowo-szklanym a odory odprowadzane są do filtra fotokatalitycznego. Największą emisję odorów powodują instalacje i obiekty oczyszczania mechanicznego, gospodarki osadowej a także zlewnie ścieków dowożonych.
Zlewnia ścieków dowożonych została wykonana jako obiekt całkowicie zamknięty, w którym zrzut nieczystości płynnych odbywa się po wjechaniu wozu asenizacyjnego do budynku zlewni ścieków dowożonych i zamknięciu drzwi.
Urządzenia i instalacje obu ciągów oczyszczania mechanicznego tj. kraty, piaskowniki, prasopłuczki skratek i separatory piasku zostały umieszczone w budynkach wielofunkcyjnych.
Każdy z budynków wielofunkcyjnych a także budynek zlewni ścieków dowożonych wyposażony jest w filtr odorów eliminujący uciążliwe zapachy z powietrza wywiewanego z budynków, co zapewnia zdecydowanie mniejszą uciążliwość zapachową dla otoczenia.
Zbiorniki retencyjne ścieków dowożonych oraz ścieków surowych zostały przykryte laminatem poliestrowo-szklanym a odory odprowadzane są do filtra fotokatalitycznego.